Ekran boyutu arttıkça kullanıcılarda fareyi daha hızlı hareket ettirme eğilimi gözlemlenir. Bu çoğunlukla kullanıcıların fare kullanma becerisiini standard boyuttaki bir ekran üzerinde edinmiş olmaları ile ilgilidir. Bu, kullanıcıların fare hedeflemesini zorlaştırırken, imlecin bulunduğu yeri görmekte güçlük çekmelerine de sebep olur. Durağan fare imlecini duvar boyutunda bir görütünde tesbit etmek oldukça zordur. Czerwinski ve diğerleri imleç kaybı problemine çözüm olarak temporal örnekleme ile yüksek yoğunluklu imleç fikrini ortaya atmışlardır. Bu yöntem ile imlecin önceki ve şuanki konumu arasındaki boşluklar örneklenen resimlerle birleştirilerek, Fare İzi (Mouse Trail)‘ e daha kullanışlı bir alternatif ortaya konmuştur. İmleç pozisyonunun kolay tespit edilebilmesi için geliştirilen bir diğer yöntem ise “Otomatik Yer Belirleyen İmleç” (Auto-locator cursor) olarak anılmaktadır. Burada, farenin belirli bir zamanda hızlı bir şekilde hareket ettiği durumlarda imleç yerini kullanıcıya bildirmek için otomatik olarak bir imleç animasyonu tetiklenmektedir. Bu sayede, örneğin Windows’ un kontrol tuşu ile imleç çevresinde küçülen halkalar kullanarak imleci gösterilmesinin gerektirdiği ek kullanıcı aksiyonuna ihtiyaç ortadan kalkmaktadır.
Görüntüleme yüzeyi genişledikçe, ekranın farklı bölgelerindeki bilgilere ve bağlantılara erişmek de zorlaşmaktadır. Yakın ve küçük bir ekran için tasarlanmış olan arayüzlerin büyük bir ekrana yansıtılması, en basit işlevler için bile kullanıcıların ekran etrafında gezinmeleri zorunluluğunu getirecektir. Örneğin, kullanıcı ekranın sağ üst köşesinde çalışırken, sol alt köşede bulunan bir bilgiye erişmesi gerektiği takdirde fare yardımıyla uzun bir mesafe hareket etmesi gerekecek ve imleç kayıpları yaşanacaktır. Ayrıca, büyük bir ekran üzerinden çok miktarda bilginin parçaları üzerinde hızlı şekilde hareket edebilme yeteneği olmaması pratik olmayan bir çalışma ortamı yaratacaktır. Bu tip sorunlara çözüm getirmek için, fare hareketi esnasında klavyenin de kullanımı ile ekranın farklı bölgelerine hızlı hareketin desteklenmesi, büyük ekranlarda sıkça kullanılan çoklu pencerelerin fare hareket ettirilmeksizin izlenerek üzerinde çalışılmak istenen pencereye hızlı odaklanabilme, sürükle-bırak için lastik bant benzeri hareket görselleştirme ve son olarak ekranın sadece orta kısmı ile etkileşimde bulunarak, ekranın diğer bölgelerindeki bilgileri yine ekranın orta kısmında inceleme olanağı sağlama gibi farklı yöntemler önerilmiştir.
Birden fazla ekranın birleştirilerek büyük ekran yaratıldığı durumlar için ekranların birleşim yerlerde ortaya çıkabilecek problemler için pencerelerin ekran birleşim çizgilerine otomatik yerleştirilmesi ve ekranlar arası eğilme etkisini ortadan kaldırmak için Mouse Ether ve OneSpace gibi grafiksel dönüşüme dayalı ekranları eşdeğer hale getirme düzenlemeleri geliştirilmiştir[1].
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder